A Sādhana of Mārīcī by Mipham Rinpoche
A very brief sādhana of Mārīcī, goddess of the dawn, in the form known as Aśokakāntā-Mārīcī, who is golden and has one face and two hands.
༄༅། །འོད་ཟེར་ཅན་མའི་སྒྲུབ་ཐབས་བཞུགས།
སྟོང་པའི་ངང་ལས་པདྨ་ཟླ་བའི་སྟེང་། །
tongpé ngang lé pema dawé teng
Out of the state of emptiness, upon a lotus and moon,
མཱཾ་ལས་མྱ་ངན་མེད་པའི་འོད་ཟེར་ཅན། །
mam lé nya ngen mepé özer chen
From a syllable Māṃ appears Aśokakāntā-Mārīcī, Sorrowless Resplendence:
གསེར་མདོག་ཕྱག་གཡས་མཆོག་སྦྱིན་ཕྱག་རྒྱ་དང་། །
ser dok chak yé chok jin chakgya dang
Golden in colour, her right hand in the gesture of supreme generosity,
གཡོན་པས་མྱ་ངན་མེད་པའི་ལྗོན་ཤིང་བསྣམས། །
yönpé nya ngen mepé jönshing nam
And her left hand holding an aśoka plant.
དར་དང་རིན་ཆེན་རྒྱན་ཆས་ཡོངས་སུ་རྫོགས། །
dar dang rinchen gyenché yongsu dzok
She is garbed in all the silken and jewelled adornments,
ཞབས་གཉིས་ཕྱེད་སྐྱིལ་པད་ཟླའི་གདན་ལ་བཞུགས། །
shyab nyi chekyil pé dé den la shyuk
And her two legs are loosely crossed as she sits on lotus and moon.
ཐུགས་ཀར་ཟླ་སྟེང་མཱཾ་ལ་སྔགས་ཀྱིས་བསྐོར། །
tukkar da teng mam la ngak kyi kor
At her heart upon a moon-disc is a syllable Māṃ surrounded by the mantra,
འོད་འཕྲོས་ཞི་དང་སྲུང་སོགས་ལས་ཀུན་འགྲུབ། །
ö trö shyi dang sung sok lé kün drub
From which light radiates out, accomplishing all forms of activity including pacifying and protecting.
ཨོཾ་མཱ་རི་ཙྱཻ་སྭཱ་ཧཱ།
om ma ri tsyai soha
གཞན་གྱིས་མི་ཐུབ་ཞི་དང་སྲུང་བ་དང་། །
shyen gyi mi tub shyi dang sungwa dang
The powers of invulnerability, pacification, protection,
ཕ་རོལ་ཕྱོགས་ལས་རྒྱལ་བའི་མཐུ་གྲུབ་འགྱུར།
parol chok lé gyalwé tu drub gyur
And victory over opponents are hereby accomplished!
མི་ཕམ་པས་སོ།།
By the Invincible One (Mipham).
| Translated by Adam Pearcey, 2019.
Source
[[1]]
